معنی کلمه هبار در لغت نامه دهخدا
هبار. [ هََ ب ْ با ] ( ع ص ) سیف هبار؛ شمشیر بران. ( ناظم الاطباء ). تیغ بران. ( منتهی الارب ). بتاک. ( اقرب الموارد ).
هبار. [ هََ ب ْ با ] ( اِخ ) ابن ابی العاص بن نوفل... القرشی ، صحابی است. پدرش در جنگ بدر کشته شد در حالی که کافر بود. وی پسری به نام عمر داشت که در شام بود و از اعقاب او خالدبن یزیدبن عمر در اول دولت بنی عباس همراه با سایر بنی امیه در شام کشته شد. ( از الاصابة فی تمییز الصحابة ).
هبار. [ هََ ب ْ با ] ( اِخ ) ابن الاسودبن مطلب بن اسدبن عبدالعزی بن قصی القرشی الاسدی. مادرش فاخته دختر عامربن قرظة. از شعرای دوره جاهلیت عرب که اسلام را درک کرد و اسلام آورد و در سلک صحابه درآمد. وی جد سلسله هباریان ، پادشاهان هند بود. این سلسله تا حمله محمود غزنوی به هند، فرمانروائی داشتند و پایتختشان المنصورة بود. هبار پیش از اسلام شاعری هزال و هجوگو بود. این ابیات را در هجو تویت بن حبیب الاسدی گفته :
تویت الم تعلم و علمک ضائر
بانک عبد للئام خدین
و انک اذترجو صلاحی و رجعتی
الیک لساهی العین جد غبین
أترجو مساماتی بابیاتک التی
جعلت اراها دون کل قرین
فدع عنک مسعاة الکرام واقبلن
علی شاکر و عائر و رهین.
هبار قبل از اسلام آوردن ، پیغمبر را هجو کرد پیغمبر هنگام جنگ مکه به یارانش دستور داد که اگر پیروز شدند، هباربن اسود و نافعبن قیس را به آتش بسوزانند. ولی بعد از اینکار منصرف شد و گفت عذاب کردن بوسیله آتش مخصوص خداست و شایسته نیست کسی به این کار مبادرت ورزد و اگر ایشان را به دست آوردید بکشید. هبار بعد از فتح مکه در محل جعرانة به نزد پیغمبر آمد و اسلام آورد و بشام کوچ کرد و در ایام خلافت عمر برای گزاردن حج برگشت. ( از الاعلام زرکلی ج 9 ص 54 ) ( الاصابة فی تمییزالصحابة ) ( معجم الشعراء مرزبانی ص 490 ).
هبار. [ هََ ب ْ با] ( اِخ ) ابن سفیان بن عبدالاسدبن هلال.... المخزومی. صحابی است. ابن اسحاق و دیگران ، او را از جمله مهاجران به حبشه آورده اند. ( از الاصابة فی تمییزالصحابة ).
هبار. [ هََ ب ْ با ] ( اِخ ) ابن صیفی. صحابی است. ( الاصابة فی تمییزالصحابة ).