هارمودیوس

معنی کلمه هارمودیوس در لغت نامه دهخدا

هارمودیوس. [ م ُ یُس ْ ] ( اِخ ) از مردم آتن بود و به همراهی دوستش آریستوژیتون پیزیستراتید هیپاراک را بکشت ( 514 ق. م. ) و به کینه کشی از دشنام های شخصی کشتن هیپیاس جبار پسر پیزیسترات را توطئه چینی کرد، اتفاقاً برای انجام دادن این کار روزی را انتخاب کرد که از اعیاد پاناتنه بود.

معنی کلمه هارمودیوس در دانشنامه آزاد فارسی

هارمودیوس (اواخر قرن ۶پ م)(Harmodius)
از اهالی آتن. با آریستوگیتون برای قتـــل هیپیاس و هیپارخوس، جباران آتن، در جشنوارۀ پاناتناپای بزرگ توطئه کرد (۵۱۴پ م). نقشۀ آنان کاملاً عملی نشد، و گرچه آن دو هیپارخوس را به قتل رساندند، اما به هیپایس آسیبی نرسید و نیروهای محافظ، هارمودیوس را فوراً کشتند.

جملاتی از کاربرد کلمه هارمودیوس

در این میان، بروتوس و کاسیوس، با نادیده گرفتن مسئولیتشان به‌عنوان پروکنسول‌های (فرمانداران) استان‌های کرت و سیرنائیک، راهی آتن شدند، جایی که دگراندیشان و فیلسوفانش استقبال گرمی از ایشان کردند و مناصب افتخاری به ایشان دادند و تندیس‌هایی در آگورا به‌افتخارشان ساختند و در کنار تندیس‌های دو ظالم‌کُشِ آتنی سده‌ی ششم ق.م. به‌نام‌های هارمودیوس و آریستوگیتون قرار دادند. بروتوس این دوران اقامت در آتن را با حضور در جلسات فلسفی می‌گذراند و، با حضور خود، احساسات جمهوری‌خواهانه‌ی جوانان را تحریک می‌کرد.