نکروز

مواردی که با انما قابل درمان نیستند یا روده آسیب دیده است باید جراحی شوند. اگر جراح موفق به رهاسازی قسمت به دام افتاده نشود یا بخشی از روده دچار ایسکمی و نکروز شده باشد، آن بخش از روده برش داده می‌شود.

نمکهای اورانیل سمی هستند و می توانند باعث بیماری مزمن کلیوی و نکروز حاد توبولار شوند . اندام های هدف شامل کلیه ها، کبد، ریه ها و مغز هستند. تجمع یون اورانیل در بافت ها از جمله گونوسیت‌ها اختلالات مادرزادی ایجاد می کند، و در گلبول های سفید باعث آسیب سیستم ایمنی می شود. همچنین ترکیبات اورانیل نوروتوکسین محسوب می شوند. آلودگی یون اورانیل در اورانیوم ضعیف‌شده یافت می شود.

اختلال عملکرد دستگاه گوارش برای چند هفته پس از جراحی شایع است، بنابراین تغذیه تزریقی پس از جراحی ادامه دارد، اما استفاده طولانی مدت از آن ممکن است منجر به هپاتومگالی و کلستاز شود. اگر اختلال عملکرد روده ادامه یابد می‌تواند منجر به نکروز روده شود. آترزی روده می‌تواند اتفاق بیفتد، جایی که مخاط و زیر مخاط روده شبکه ای تشکیل می‌دهد که لومن را مسدود می‌کند و منجر به سو جذب می‌شود. انسداد روده می‌تواند منجر به سندرم روده کوتاه شود. در طی چند سال اول زندگی، شیوع رفلاکس معده و مری وجود دارد که می‌تواند با مری از بین برود.

یکی دیگر از عواملی که منجر به ایجاد نکروز می‌شود هیپوکسی یا کاهش میزان اکسیژن دریافتی است.

گیرنده‌های فاکتور نکروز تومور بیشتر در فرایندهای آپوپتوز و التهاب دخالت دارند؛ اما در ترارسانی پیام، رشد، بقا و تمایز سلولی هم نقش دارند. این گیرنده‌ها در بسیاری از بافت‌ها و به‌خصوص در گلبول‌های سفید یافت می‌شوند.

در برخی حالات که قند خون بالا می‌رود، همانند سِـپسیس، بیانِ ئی-سلکتین تشدید می‌شود و در نتیجه نفوذپذیری رگ‌ها هم افزایش می‌یابد. این واقعه سبب ورم لایه درون‌رگی موجود در ماهیچه‌های اسکلتی و بروز ایسکمی و در نهایت نکروز آنان می‌گردد. به‌همین سبب است که علائم «پلی‌نوروپاتی مرتبط با بیماری‌های بحرانی» ظاهر می‌شود. برخی داروهای گیاهی سنتی چینی همچون بربرین، میزان تولید ئی-سلکتین را کاهش می‌دهد.