نکت

توانگر بود بر مدیح تو مادح ز علم و نکت و ز طراز معانی

فصل سوم: در فواید و نکت پراکنده از سخنان او و بعضی از دعوات او و ابیات متفرق که بر لفظ عزیز او رفته است و نامۀ چند که بما رسیده است از آن او.

جمله الفاظ او نکت زاید همه الفاظ او غرر باشد

ای سخن های تو اندر کتب علم نکت این هنرهای تو بر جامه فرهنگ طراز

شعرش همه نکت شد و نظمش همه مدیح قولش همه مثل شد و درجش همه غزل

منم که با نکت من هر آنچه بیش بهاست گه نثار سخن چون نثار کم ز کم است

به زمانی نکت و علم و ادب یاد کنی وین ندیده ست درین عصر کس از هیچ فهیم

ای ز تصنیفات عقل تو همه عالم نکت وی ز توقیعات‌کلک تو همه‌گیتی غرر

بهر کجا که اشارت کند سر انگشتت غرایب نکت آنجا بسر دوان آید

گر نکت گوید و از علم سخن یاد کند با خرد مردم باید که سخن گیرد یاد