نوش باد

خون تیره می خورند از چشم تو عشاق تو نوش باد این می به یادت درد خواران ترا

به کام حاسد او چون کیست باد انوش به کام ناصح او همچو نوش باد کیست

با معادی زهر باد و با موالی نوش باد با مخالف جور باد و با موافق داد باد

جنابی که با گل خورم نوش باد مرا یاد و گل را فراموش باد

دردی پیمانه تو را نوش باد کز قدح اهل صفا خورده

من چون شنیدم از دور آواز مطربانش و آن شاد باش‌ کهتر و آن نوش باد مهتر

باده وقت سحرت نوش باد در دلت از ساغر می جوش باد

تلخی کشان عشق نگیرند جام زهر در محفلی که راه بود نوش باد را

گر آیند حاضر می‌ات نوش باد وگر نی، حسابت فراموش باد

می ده که نوش باد مرا می ز دست تو بر روی نرگس تر و آهنگ نوش باد