نوافلاطونی

پتریسی نخستین گرجی ای بود که به‌طور مستقیم به دو فیسلسوف یونان باستان یعنی افلاطون و ارسطو رجوع کرد و دو کتاب ارسطو را به گرجی ترجمه کرد (این دو ترجمه از دست رفته‌است) و همچنین دو اثر نوافلاطونی تححت عنوان «دربارهٔ طبیعت بشر» از نمسیوس را ترجمه کرد تا یک نظام انسان‌شناسی را مبتنی بر فلسفهٔ عیسوی و وابسته به اصول پیشاوجودی افلاطونی تألیف کند. او همچنین کتاب «عناصر الهیات» اثر پروکلس لیکایوس را ترجمه کرد و تفسیری مفصل بر آن نوشت. ترجمهٔ پتریسی، بر پایهٔ نسخه‌های باستانی، مورد استفادهٔ ناشر بریتانیایی به نام «دودز» قرار گرفت و تفسیر او خواننده را به یاد بلوغ فلسفی و امکان استقلال در قلمرو ماوراءالطبیعه در گرجستان می‌اندازد.

بدون شک مسیحیت نخستین مایه‌های فکری خود را از فلسفهٔ فلوطین به دست آورد. فلوطین به همراه «اورینس» شاگرد «آمونیاس ساکاس» مؤسس مکتب نوافلاطونی بوده‌است.

ایوانِ چیمْچیمِلی (به گرجی: იოანე ჭიმჭიმელი) معروف به ایوانِ پِتْریسی یا ایوانه پِتْریتْسی (به گرجی: იოანე პეტრიწი) (درگذشت: ۱۱۲۵ میلادی) یک مترجم، ادیب و فیلسوف نوافلاطونی گرجی بوده که در قرن‌های ۱۱ و ۱۲ میلادی در امپراتوری روم شرقی و پادشاهی متحد گرجستان فعالیت داشته و فرهنگستان گرجی گلاتی را در گرجستان بنیان نهاده‌است.