نار سقر

دشمنان را قهر تو نار سقر دوستان را مهر تو ماء معین

آید چو نسیم کرم از گلشن خلقش سازد به نظر نار سقر ورد جنان را

همه عالم به روز حشر خیزند از زمین یکسر مگر بدخواه مسکینت که از نار سقر خیزد

چو از حرارت مهر او فکندی اندر دهر به سان نار سقر شعله‌های تن‌فرسا

وان کس که بود بی‌هنر چو هیزم جز درخور نار سقر نباشد