ناحوم

معنی کلمه ناحوم در لغت نامه دهخدا

ناحوم. ( اِخ ) ناحوم ( به معنی تسلی ) او هفتمین انبیاء اصغر است. طور و طرز ناحوم نامعلوم است مگر اینکه او در القوش متوطن بوده و محتمل است که القوش قریه ای باشد که در محال جلیل واقع بوده. نبوتش حاکی یک مطلب و در سه باب مندرج است از آنجمله در خصوص انهدام نینوی چنان مقتدرانه و روشن نبوت مینماید که گویا خودش بشخصه برأی العین دیده ، لطافت و حسن عبارتش مورد تحسین عامه است. درخصوص تعیین زمان نبوت ناحوم آراء مختلفه است و افضل مفسرین با جرم هم رأی اند و او برآن است که ناحوم در زمان حزقیا بعد از وقوع جنگ سنخاریب در مصر چنانکه بروسوس مورخ مذکور داشته نبوت مینمود... ناحوم در خصوص فتح نوآمون و تکبر ریشاقی و هزیمت سنخاریب همچو وقایع ماضیه گفتگو می کند و نیز اشاره مینماید که در زمان او سبط یهودا باز در ملک خود بوده اعیاد خود رانگاه خواهند داشت ، و از اسیری و پراکندگی ده سبط نیز اخبار مینماید اشعیا و میکاه با آن حضرت معاصر بودند. تخمیناً یکصد سال بعد از این یعنی 606 قبل از مسیح نینوی منهدم گردید و بقایای آن شهر را که در این ایام کشف نموده از خاک درآورده اند با بیان آنحضرت مناسبت بسیار خوبی دارد. ( از قاموس کتاب مقدس ص 864 ).

معنی کلمه ناحوم در دانشنامه عمومی

ناحوم ( در عبری:נחום به معنی «تسلی» ) از پیامبرانی بود که هم زمان با اشعیا و میکاه، به نبوت رسید. او در القوش، روستایی در جلیل و در نزدیکی کفرناحوم، سکونت داشت. ناحوم، سقوط آمون و تبس در مصر را یاد کرده، و ویرانی نینوا را پیش بینی نمود. ناحوم نویسنده کتاب ناحوم در عهد عتیق بوده است؛ زبان کتاب ناحوم شعری بوده و در آن عبارات کوتاه آمده است. ناحوم در اَلقوش درگذشت و در مکان مرگ وی، کنیسه ای به نام او برپا شده است.

معنی کلمه ناحوم در دانشنامه آزاد فارسی

ناحوم (قرن ۷ پ م)(Nahum)
در عهد عتیق، پیامبر بنی اسرائیل، احتمالاً متولد جلیل، که ویرانی نینوا پایتخت آشور به دست مادها در ۶۱۲ پ م را پیش بینی کرد.

جملاتی از کاربرد کلمه ناحوم

والتر روتشیلد و حییم وایزمن به همراه ناحوم سوکولوف نقش مهمی در صدور بیانیه بالفور داشتند.