معنی کلمه ناجیه در لغت نامه دهخدا
- امت ناجیه ؛ مقصود مسلمانان اند. در معجم البلدان آرد: من قولنانجت الامة من العذاب فهی ناجیة. ( معجم البلدان ).
- فرقه ناجیه ؛ شیعه. ( یادداشت مؤلف ).
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) ابن جندب اسلمی از یاران پیغمبر اسلام بود شرح خدمات او در امتاع الاسماع آمده است. ( ج 1 صص 274-278 ). ناجیةبن جندب یا ناجیة بن عمرو صحابی است. نام او ذکوان بود و پیغمبر او را ناجیه نامید همچنانکه از قریش نجات یافته بود. ( از منتهی الارب ). وی در سفر حج عمره از طرف حضرت رسول مأموریت ضبط شتران را داشته است. صاحب حبیب السیر آرد: آنگاه حضرت رسالت پناه عازم گزاردن عمره شده اصحاب را به کارسازی امر نموده و هفتاد شتر جهت هدی تعیین کرده ضبط آن شتران را بعهده ٔناجیةبن جندب اسلمی فرموده. ( حبیب السیر ج 1 ص 369 ). و نیز رجوع به ص 409 از همین کتاب و همین مجلد شود.
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) ابن الاعجم ، از صحابه پیغمبر اسلام است. رجوع به امتاع الاسماع ج 1 ص 284 و 273 شود.
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) ابن سدوس مکنی به ابوالقاسم ، محدث است. مؤلف اخبار اصفهان آرد:وی در قریه طهران سکونت جست. و او را بدانجا خانه و ضیاع و فرزندان باشد که مشهور است. از او محمدبن احمدبن تمیم حدیث کند. ( ذکر اخبار اصبهان ج 2 ص 333 ).
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) ابن کعب اسری. تابعی است. ( منتهی الارب ).
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) منزلی است مردم بصره را در طریق مدینه بعد از اُنال و قبل از قُوارة، بدون آب است. ( معجم البلدان بنقل از سکونی ).
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) شهر کوچکی است بنی اسد را. ( از معجم البلدان ). قال العمرانی : ناجیة مدینة صغیرة لبنی اسد و هی طویة لبنی اسد من مدافع القنان جبل و هماطویان بهذا الاسم و مات روبةبن العجاج بناجیة لاادری بهذا الموضع أم بغیره. ( معجم البلدان ).
ناجیة. [ ی َ ] ( اِخ ) آبی است از آن بنی قرة [ از بنی اسد ]. ( از معجم البلدان به نقل از اصمعی ). آبی است بنی اسد را. ( منتهی الارب ).