ناباور

معنی کلمه ناباور در لغت نامه دهخدا

ناباور. [ وَ ] ( ص مرکب ) بی اعتماد. چیزی که لایق باور کردن نباشد. ( ناظم الاطباء ). باورنکردنی. غیرقابل قبول :
بلی هرچه ناباورش یافتم
ز تمکین او روی برتافتم.نظامی.

معنی کلمه ناباور در فرهنگ عمید

۱. آن که سخنی را باور نکند.
۲. [قدیمی] آنچه درخور باور کردن نباشد، غیر قابل قبول.

معنی کلمه ناباور در فرهنگ فارسی

آنچه که درخورباوردکردن نباشد، غیرقابل قبول
( صفت ) آنچه که لایق قبول واعتماد نباشد غیرقابل قبول : بلی هرچه ناباورش یافتم زتمکین او روی برتافتم . ( نظامی )

جملاتی از کاربرد کلمه ناباور

سخن‌گر چو گوهر برآرد فروغ چو ناباور افتد نماید دروغ