ماه نیسان

معنی کلمه ماه نیسان در دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] ماه نیسان هفتمین ماه از ماه های سریانی (رومی) و ماه دوم بهار است و مطابق اردیبهشت فارسی و ثور عرب و تقریباً مطابق است با آوریل فرانسوی.
نیسان به معنای شکوفه و کَیاهی که در بهار می روید می باشد.
در کتاب طب الرضا نوشته امام علی بن موسی الرضا علیه السلام آمده است:
نیسان سی روز است، در این ماه روزها بلند می شود، مزاج فصل بهار در آن نیرومند می شود، خون بجنبش می آید، بادهای شرقی در آن وزیدن میگیرد.
در این ماه خوردن کباب و گوشتی که با سرکه بعمل بیاید و گوشت شکار مفید است عمل مجامعت در این ماه مناسب است، مالیدن (ماساژ) بدن در حمام بوسیله روغن نیکو است و آب ناشتا خوردن در این ماه خوب نیست «1» بوئیدن ریاحین و طیب بسیار پسندیده است.
همچنین شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح الجنان روایتی از از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در مورد خواص با ران این ماه (آب نیسان) و آداب خوردن آن ذکر نموده است که نشان از اهمیت بالای این باران در شفای بیماران و تقویت و سلامتی بدن دارد.
شیخ عباس کیفیت خوردن این آب را مطابق با روایتی از امام جعفر صادق علیه السلام اینگونه گزارش نموده است:
و قُلْ یَا أَیُّهَا الْکَافِرُونَ

جملاتی از کاربرد کلمه ماه نیسان

تا ماه نیسان بر رزان بندد حلی باد وزان گردد به ایام خزان بر بوستان‌ کرباس تن
عروس ماه نیسان را جهان سازد همی حجله به باغ اندر همی بندد ز شاخ گلبنان کله
تا زمین در ماه نیسان چون رخ لیلی بود تا هوا در ماه کانون چون دم مجنون بود
با تابش تو به ماه نیسان گشته می صرف غوره بر تاک
ببوسم لاله را در ماه نیسان همی گویم توی رخسار جانان
شکوفه کاو برآید ماه نیسان به دی مه بر درختان یافت نتوان
چون سحاب ماه نیسان باد چشم دشمنت روی خصمانت چو آبی باد آخر ماه آب
عالم به ماه نیسان خرم شده است من خاطر از تفکر نیسان کنم
تا سرخ بود لاله ماه نیسان تا سبز بود مورد ماه آذر