سایه ور

درختی است از مردمی سایه ور هشش بیخ و دین برگ و بارش هنر

ز چتر زر به فرق نیکبختان به پا شد سایه ور زرین درختان

یارم سر سرو سایه ور می شکند بر برگ سمن سنبل تر می شکند

سرو وی آن سایه ور سربلند کآمده از دست تهی بهره مند

در تاب آفتاب غم از پا در آمدم ایسرو سایه ور ز سرم بر مدار دست