عنقود

ترا دو جعد چو عنقود و چشم مخمورست مگر که چشم تو خردست دمعة العنقود؟

با همه خاصیت که هست او را بندهٔ خاص آب عنقود است

مرغی که همه ساله خورد دانه ز یک تاک حاشا که ز عنقود وز شمراخ گریزد