شفعا

یا خود او را شفاعت شفعا برهاند ازان جزا و سزا

وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ای صرتم اصنافا ثُلُثَهُ و عند العرب کل ماله نظیر فهو زوج، فردا کان او شفعا ثم فسّرهم فقال: فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَةِ. ای ما هم و ایّ شی‌ء هم. و هذا اللفظ فی العربیة تجری مجری التعجب و هو من اللَّه تعظیم الشأن عند من یخاطبه به فکانه عجّب نبیه (ص) و عظّم شأن المذکورین عنده. و فی تفسیر هذه الکلمة اربعة اقوال.

اگر نخواسته باشی نجات عاصی را شفاعت شفعا را چه اعتبار بود