سبزدشت

در آن تاریخ هیئت وزیران بنا به پیشنهاد وزارت کشور با انتزاع سی و پنج (۳۵) روستا، مزرعه و مکان شامل بشگان، خوسف، دشتخان، اسپی‌دران، رضوان، عزیزآباد، حسین‌آباد، ده بالا، محمدآباد، علی‌آباد، لطف‌آباد، ده احمدی، جنت‌آباد، بنزشگون، ده ملک، خرماتو، مورو، کبو، چناروئیه، چرمیز، بیدو، خرم‌آباد، ترشی‌شو، جوزوپایین، زیدآباد، جوزو بالا، منصوریه، اکبرآباد، بیدون پنج، ده لردو، بهجت‌آباد، بنه بید، برکان و معدن سرب چاه بنیز از دهستان سبزدشت بخش مرکزی شهرستان بافق و الحاق آن‌ها به دهستان آسفیچ بخش بهاباد همان شهرستان در استان یزد موافقت کرد. بر اساس این مصوبه، بخش آسفیچ به مرکزیت روستای آسفیج شامل دهستان‌های بنستان و آسفیج در تابعیت شهرستان بافق ایجاد و تأسیس شد.

زبان یونانی باستان (در سبزدشت پونتیک)

سبزدشت پونتی‌خزری، استپ (سبزدشت) پهناوری است که از کرانه‌های شمالی دریای سیاه تا شرق دور دریای خزر، از غرب اوکراین امروزی از میان ناحیه فدرالی ولگا و ناحیه فدرالی جنوبی روسیه تا غرب قزاقستان کنونی امتداد دارد. این منطقه بخشی از سبزدشت اوراسیا است و سبزدشت قزاقستان در شرق آن جای گرفته‌است و وابسته به قلمرو دیرین‌شمالگانی است.

این روستا در دهستان سبزدشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۶۱ نفر (۶۳خانوار) بوده‌است.