ساموئل

در این باشگاه بازیکنان مطرحی همچون الساندرو فی، لورنزو برناردی، آندره آ گاردینی، ساموئل پاپی، آلبرتو چیزولا، ریکاردو گارسیا، پیتر بلانگ، بس ون دگور، نیکولاو گربیچ، گوستاوو اندرس و پائولو توفولی سابقه بازی دارند.

اینتر-ارکستر تهران در مرداد ۱۳۹۶ کنسرتی را در فرهنگسرای ارسباران به نام «رویداد شنیداری ۲» به روی صحنه برد. در این کنسرت آثاری از یوهان سباستیان باخ، ژان باتیست لولی، کلاودیو مونته وردی، ساموئل باربر، آروو پرت و کارهایی از نادر مشایخی و وحید افتخار حسینی اجرا شد.

۱ بهمن: استقلال با پیروزی ۱−۰ برابر ذوب‌آهن اصفهان در ورزشگاه فولادشهر به دور نیمه پایانی مسابقات جام حذفی فوتبال ایران راه یافت. تک‌گل بازی را جی‌لوید ساموئل از روی نقطهٔ پنالتی وارد دروازه کرد. مهدی رحمتی در دقیقهٔ ۸۸ بازی با مهار یک پنالتی نقش پررنگی در صعود استقلال داشت.

بابا سیبیلو نخستین فیلم سینمایی ادوین خاچیکیان فرزند ساموئل خاچیکیان به عنوان کارگردان می‌باشد که به تهیه‌کنندگی احمد احمدی در سال ۱۳۹۸ ساخته شده‌است.

در طول جنگ با بلغارستان، ونیزی‌ها نیز به کمک باسیل آمده و همراه با نیروهای او از سواحل دالماتیا و آب‌های آدریاتیک در برابر حملات بلغارها محافظت کردند. از سوی دیگر باسیل نیز هر ساله بیشتر در قلمرو تحت تسلط ساموئل نفوذ می‌کرد و بی‌وقفه به لشکرکشی‌هایش چه در تابستان و چه در زمستان ادامه می‌داد.

در سال ۱۲۸۹ در جلفای اصفهان زاده شد. در ابتدای دههٔ ۱۳۲۰ به گروه‌هایی تئاتری پیوست و نقش‌هایی فرعی را در نمایش‌هایی که در آبادان اجرا می‌شدند، بازی کرد. پس از نقل مکان به تهران، با ساموئل خاچیکیان و آرمان آشنا شد که حاصلش، بازی در نمایش‌های گروه‌های تئاتری ارمنیان تهران بود.

با این حال بیشترین شهرت باسیل دوم برای لشکرکشی‌های مداوم و موفقیت‌آمیز او علیه پادشاهی دوباره احیاشدهٔ بلغارستان به فرمانروایی تزار ساموئل بود. ساموئل فعالیت‌هایش را در مقدونیه متمرکز کرده و بر غرب بالکان تسلط یافته بود. باسیل در ۹۸۶ وارد جنگ مسلحانه با بلغارها شد که تا ۱۰۱۴ ادامه یافت. در این مدت نیز گاه وقفه‌هایی به دلیل لشکرکشی‌های هم‌زمان باسیل دوم به مرزهای شرقی برای حل بحران در آن نواحی اتفاق می‌افتاد.

فرمی در اکتبر ۱۹۵۴ تحت عملی قرار گرفت که تحت عنوان «اکتشاف» در بیمارستان یادبود بیلینگ انجام شد و پس از آن به خانه بازگشت. پنجاه روز بعد در اثر سرطان معده در ۵۳ سالگی در خانه اش در شیکاگو درگذشت. مراسم یادبود وی در کلیسای کوچک دانشگاه شیکاگو برگزار شد، جایی که همکاران ساموئل ک. آلیسون، امیلیو سگره و هربرت ال اندرسون برای عزاداری از دست دادن یکی از «درخشان‌ترین و سازنده‌ترین فیزیکدان‌های جهان» سخنرانی کردند. بدن وی در گورستان اوک وودز به خاک سپرده شد.

فکر ایجاد حزب واحد و فراگیر از سوی ایرانیان تحصیل‌کرده در خارج کشور به ویژه طرفداران ساموئل هانتینگتون (استاد علوم سیاسی دانشگاه هاروارد) مطرح شد.[نیازمند منبع] هدف از ایجاد چنین حزبی جلوگیری از بی‌تفاوتی سیاسی اکثریت مردم کشور بود تا از طریق علاقمند کردن آنان به امور سیاسی مطلوب و عاملی مؤثر در جهت پیوند دولت و مردم ایجاد گردد.[نیازمند منبع]