فراشا

معنی کلمه فراشا در لغت نامه دهخدا

فراشا. [ ف َ ] ( اِمص ) حالتی که آدمی را از به هم رسیدن تب واقع میشود و آن خمیازه و به هم کشیدن پوست بدن و راست شدن موی براندام باشد و آن حالت را به عربی قشعریره خوانند. ( برهان ) : هرکه در تن او خلطی بد بود در حال جماع فراشا به پشت او برآید و اندام او ناخوشبوی تر شود. ( ذخیره خوارزمشاهی ). و رجوع به فراشیدن شود.
فراشا. [ ف َ ] ( اِخ ) قریه معروفی است در سواد عراق از اعمال نهر ملک که منزل حاج است بعد از صرصر. ( از معجم البلدان ). رجوع به فراشة شود.

معنی کلمه فراشا در فرهنگ عمید

۱. حالتی که پیش از بروز تب در انسان پیدا می شود، لرزه.
۲. خمیازه.

معنی کلمه فراشا در فرهنگ فارسی

( اسم ) حالتی که آدمی را از به هم رسیدن تب ایجاد می شود . و آن خمیازه و به هم کشیده پوست بدن و راست شدن موی بر اندام باشد قشعریره مور مور شدن .
قریه معروفی است در سواد عراق از اعمال نهر ملک که منزل حاج است بعد از صرصر .

معنی کلمه فراشا در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی فِرَاشاً: بستر( این کلمه به عنوان کنایة از زن نیز استعمال می شود)
ریشه کلمه:
فرش (۶ بار)
«فِراش» به معنای «بسترِ استراحت»، نه تنها مفهوم آرامش،آسودگی خاطر و استراحت را در بر دارد که گرم و نرم بودن و در حدّ اعتدال قرار داشتن نیز در مفهوم آن افتاده است.
گستردن. «فَرَشَ الشَّیْ‏ءَ: بَسَطَهُ». . زمین را گستردیم بهتر آماده کنندگانیم. فرش و فراش (بر وزن حساب) مصدراند و به معنی مفعول (مفروش) نیز آیند. مثل . خدائی که زمین را به نفع شما گسترده گردانید. فراش به فتح اول جمع فراشه به معنی پروانه است . روزی که مردم مانند پروانه‏های پراکنده شوند. . به عقیده راغب فرش به معنی حیوان مرکوب است گوید: «الفرش ما یفرش من الانعام ای یرکب» به نظر نگارنده مراد از حموله حیوان باربر و از فرش مرکوب است یعنی: از چهارپایان باربر و مرکب برای شما مسخر کرد بخورید از آنچه خدا روزی داده. اینکه حَمُولَه را چهارپایان بزرگ و فَرْش را چهارپایان کوچک (کره) گفته‏اند بسیار سخیف است این آیه نظیر آیات ذیل است که بار بردن و مرکب بودن چهارپایان را عنوان کرده است . . فُرُش بر وزن عُنُق جمع فراش است. راغب گفته به هر یک از زوجین به طور کنایه فراش گفته می‏شود که رسول خدا «صلی اللَّه علیه و آله» فرموده: «اَلْوَلَدُ لِلْفِراشِ». حدیث فوق چنین است: «الْوَلَدُ لِلْفِراشِ وَ لِلْعاهِرِ الْحَجَرُ» به نظر راغب فراش در حدیث به معنی شوهر است. یعنی فرزند مال شوهر است و زانی ممنوع می‏باشد. فیومی نیز در مصباح آن را شوهر معنی کرده و گوید: زوجین نسبت به یکدیگر فراش نامیده می‏شوند. «مَرْفُوعَة» چنانکه گفته‏اند به معنی بلند مقام است در عقل و جمال و کمال یعنی: برای آنهاست زنانی والامقام که ما آنها را به طرز مخصوصی به وجود آورده‏ایم و آنها را دوشیزگان قرار دادیم.

جملاتی از کاربرد کلمه فراشا

و قیل اراد بالفرش النساء و العرب تسمی المرأة فراشا و لباسا علی الاستعارة.