عبدالباقی

معنی کلمه عبدالباقی در لغت نامه دهخدا

عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) از خطاطان معروف عصر شاه عباس کبیر و از اهالی تبریز بود. وی دانشمند تخلص می جست و به امر شاه عباس کتیبه مسجد جامع اصفهان را نوشت. از تألیفات او است : شرح بر نهج البلاغه به نام منهاج الولایه. وی به سال 1039 هَ. ق. درگذشت. ( از فهرست سپهسالار ج 2 ص 131 ) ( از الذریعه ج 7 ص 123 ).
عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ]( اِخ ) نبیره شاه نعمت اﷲ ولی بود از اشعار اوست :
تا پریشان نشود کار بسامان نشود
شرط دور است که تا این نشود آن نشود.
( از مجالس النفائس ص 1137 ).
و رجوع شود به الذریعه ج 9 ص 124.
عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) معروف به شیخ الاسلام از احفاد میرسیدی رضی و اهل تویسرکان است. او را دیوانی است شامل قصائد و غزلیات در حدود 700 بیت ، از اشعار او است :
ای یافته ز قدر تو هر بی بها بها
تشریف تو است بر قد هر نارسا رسا.( الذریعه ج 9 ص 123 ).
عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) ابن احمد المعروف به ابن السمان. ادیب و از شعراء بود. مولد وی دمشق و ابتدا در زادگاه خود و بعد در مصر تحصیلات خود را بپایان رسانید. وی به بلاد ترک مسافرت و به دربار سلطان محمود عثمانی راه یافت و مقامی ارجمند احراز کرد از تألیفات اوست : شرح شواهد جامی و شرح اسماء الحسنی و مختصر التهذیب درمنطق و غیره. وی به سال 1055 هَ. ق. به دمشق متولدو در 1088 در قسطنطنیه درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) ابن احمد الموصلی. تألیفاتی دارداز جمله منظومه ای در نحو. وی به سال 1093 هَ. ق. در موصل متولد و در 1137 درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ).
عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) ابن حمزة الحسین الحداد، مکنی به ابوالفضل. وی در سال 425 هَ. ق. در بغداد متولد شد و به سال 493 هَ. ق. درگذشت. او را کتابی است به نام الایضاح در فرائض. ( از الاعلام زرکلی ).
عبدالباقی. [ ع َ دُل ْ ] ( اِخ ) ابن سلیمان بن احمد العمری الفاروقی الموصلی. از شعرا و مورخان است. در سال 1204 هَ. ق. در موصل متولد شد و ابتدا ولایت زادگاه خود یافت و بعد در بغداد از کارمندان حکومتی بود و به سال 1278 هَ. ق. در بغداد درگذشت. از تألیفات اوست : التریاق الفاروقی که دیوان شعر اوست ، نزهة الدهر فی تراجم فضلاء العصر، الباقیات الصالحات و غیره. ( از الاعلام زرکلی ). و رجوع به معجم المطبوعات ج 2 ص 269 شود.

معنی کلمه عبدالباقی در فرهنگ فارسی

محمود شاعر غزلسرای ترک ( و. قسطنطنیه ۱۵۲۶ - ف. ۱۶٠٠ م . ) او را دیوانی است .
مواهبی ابن ابوالمواهب بن عبد الباقی الحنبلی الدمشقی از فضلائ بود و از تالیفات اوست نظم الشافیه در صرف و شرح آن ارجوزه در عروض وی بسال ۱٠۷۹ بدمشق متولد و در ۱۱۱۹ در گذشت

معنی کلمه عبدالباقی در فرهنگ اسم ها

اسم: عبدالباقی (پسر) (عربی) (تاریخی و کهن، مذهبی و قرآنی) (تلفظ: abdolbāqi) (فارسی: عبدالباقي) (انگلیسی: abdolbaghi)
معنی: بنده خدای جاوید، بنده ی خدای جاوید، ( اَعلام ) عبدالباقی تبریزی خوشنویس معروف قرن هجری، ( عربی ) بنده ی جاوید ( خدایی )، ( در اعلام ) عبدالباقی تبریزی خوشنویس معروف قرن یازدهم ( هـق )، بنده پروردگار که باقی و پایدار است، نام خطاط معروف ایرانی در زمان شاه عباس صفوی

معنی کلمه عبدالباقی در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عبدالباقی (ابهام زدایی). عبدالباقی ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • میرعبدالباقی تبریزی، ملقب به «دانشمند» و متخلّص به «باقی»، شاعر صوفی مشرب و خوشنویس آذربایجانی (متوفی ۱۰۳۹)• نظام الدین عبدالباقی، از بزرگان خاندان نعمت اللّهی و وزیر شاه اسماعیل صفوی• عبدالباقی نهاوندی، متخلّص به «باقی»، شرح حال نویس، مورخ و شاعر• محمود عبدالباقی، یکی از شعرای ترک• عبدالباقی سرور نعیم، از روحانیون روزنامه نگاری انقلابی هند در قرن چهاردهم هجری/ نوزدهم و بیستم میلادی• عبدالباقی گولپیناری، از اساتید رشته ادبیات ترک دانشکده ادبیات آنکارا
...

جملاتی از کاربرد کلمه عبدالباقی

بنیان‌گذاران ملامتیه ابوحفص حداد نیشابوری، حمدون قصّار و ابوعثمان حیری می‌باشند که در این میان حمدون قصار بیش از بقیّه با طریق ملامت پیوند خورده و شیخ این طایفه شمرده می‌شود. البتّه او خود از تعالیم ابوحفص حداد، ابوتراب نخشبی و سالم باروسی استفاده کرده است. بنابراین، نمی‌توان حمدون قصار را پایه‌گذار این گرایش دانست. عبدالباقی گلپنارلی، حمدون قصار را پیر و اشاعه‌دهندهٔ اصلی ملامیّه در دورهٔ اوّل، حاج بایرام ولی را پیر دورهٔ دوم و سید محمد نورالعربی را پیر دورهٔ سوم ملامی‌گری می‌داند.
دومین مرتبه ای که نام ایل جمور در تواریخ ظاهر شده است به وقایع سال ۱۲۹۱ خورشیدی و شورش شاهزاده سالارالدوله قاجار، برادر تنی محمدعلی شاه مخلوع در نواحی غربی ایران بازمی گردد. در آن سال قوای اعزامی از تهران به فرماندهی شاهزاده عبدالحسین میرزا فرمانفرما، در تعقیب قوای شاهزاده شورشی سالارالدوله قاجار که در صدد احیای سلطنت محمدعلی شاه و انهدام اساس مشروطیت بود، از همدان به سمت کردستان حرکت کرد، اما در میانه راه و در سی و چند کیلومتری همدان با قوای عشایری سرتیپ عبدالباقی خان چهاردولی برخورد کرده، شکست سختی خورده و به سمت همدان عقب نشینی کردند.
«عبدالله بن عبدالباقی » که فکرتش شد فضل را مربی و فرهنگ را دلیل
عبدالباقی فرزندی به نام میر عبدالباقی یزدی (متوفی ۱۵۶۴) داشت که وقتی طهماسپ اول پسر اسماعیل در سال ۱۵۲۴ بر تخت صفوی نشست او را به ولایت یزد منصوب کرد. وی همچنین بعداً در سال ۳۶-۱۵۳۵ با یکی از خواهران طهماسپ ازدواج کرد، که از وی دختری به دنیا آمد که بعدها با اسماعیل دوم پسر طهماسپ ازدواج کرد.
در این نبرد سواران ایل جمور بخشی از قوای عبدالباقی خان چهاردولی بودند. طی این نبرد فرمانفرما زخمی شد و توپ های اشنایدر قوای او به غنیمت رفت.
۲۳ مه - ساختمان متروپل آبادان به علت عدم کیفیت مناسب سازه فرو ریخت. ساختمان توسط هلدینگ عبدالباقی ساخته حسین عبدالباقی فرو ریخت.
عبدالباقی، بومی یزد و فرزند نعیم الدین نعمت الله ثانی و از تبار شاه نعمت الله بنیانگذار طریقت نعمت‌اللهی بود. در اوایل قرن شانزدهم، عبدالباقی جانشین پدر خود در مقام رهبر طریقت نعمت‌اللهی شد. بعداً در سال ۱۵۱۱، عبدالباقی در مراسمی در اردوگاه حاکم صفوی اسماعیل اول (سلطنت ۱۵۰۱-۱۵۲۴) شرکت کرد.
پس از انقلاب مشروطه وسایل تحصیل در کرمانشاه منحصر به چند مکتبخانه بود و در این میان کسانی که با کتاب و نشریه آشنا بودند به فکر تأسیس مدرسه و روزنامه‌های دستنویس و خطی افتادند، در میان سال‌های ۱۲۸۴ تا ۱۲۸۷ با تلاش میر عبدالباقی نخستین چاپخانه سنگی کرمانشاه افتتاح شد و پس از آن میرزا احمد خان معتضدالدوله وزیری چاپخانهٔ شرافت احمدی را تأسیس کرد و در تاریخ ۱۸ مرداد ۱۳۰۲ با ورود نخستین چاپخانهٔ مجهز از آلمان، شرکت سعادت تشکیل شد و پس از فوت برادران سعادت شرکت منحل شد و بعدها در سال ۱۳۲۸ علاوه بر چاپخانهٔ سعادت، روزنامهٔ آن نیز منتشر می‌شد و در این چاپخانه بود که روزنامه‌های فصاحت و کوکب غرب انتشار یافتند.
چو عبدالباقی آن خان فلک قدر که روی اوست چون گل زیب این باغ