سازشکارانه

رسمی که در زمان پادشاهان متأخر آشور مانند اسرحدون و آشوربانیپال به‌ناچار از روی ضعف متداول گشت و آشوریان به سبب قدرت یافتن حریفانشان و همچنین فساد و پوسیدگی دستگاه سلطنت‌شان از درون، چاره‌ای نداشتند که با بخشی از فرمانروایان مستعمرات خویش سیاست سازش و مدارا را پیشه کنند و حقوق زیرپا گذاشتهٔ آنان را این بار به رسمیت بشناسند. این شیوهٔ سازشکارانه از روی ضعف با شعار اپونیم یعنی صلح احیا شود به سرانجام می‌رسید؛ ولی این سیاست هم چندان توفیقی حاصل نکرد و در زمانی نچندان طولانی - ۶۱۲ پ.م. - طومار آشوریان از روی زمین برچیده شد.