طول امل

تشویش دل تمام ز طول امل بود هر فتنه ای که هست دین زیر رایت است

این رشته را که طول امل نام کرده ای زنار می شود، ز میان زود باز کن

منه ز طول امل دل بسرعت شب و روز که مرغ عمر چنین تیز پر بدین دو پرست

عنان به طول امل می دهی، نمی دانی که مغز آدمیان است رزق این ماران

پیران شکار طول امل زود می شوند در خاک نرم، حکم روان است ریشه را

عنان به طول امل داده ای دریغ از تو به کوچه غلط افتاده ای دریغ از تو

چه می‌پیچی ز روی جهل بر طول امل بیدل که مو هو م است چو ن تار نظر آغاز و انجامت

من کوته قدم ز طول امل به صد امید و صدهزار مرام

دل درست نگردد شکار طول امل گهر نسفته عنان را به ریسمان ندهد

بغیر سایه مرا نیست زان شکار دگر که من از طول امل سالهاست در مرسم