سریم

مانندهٔ باد اگر چه بی‌پا و سریم پیوسته چو آتش ره بالا سپریم

باین دماغ که از سایه اجتناب کنیم بر آن سریم که تسخیر آفتاب کنیم

برای سجده درین آستان، تمام سریم پی گذشتن ازین رهگذر، همه پائیم

رند شرابخانه به سر می‌برد سبو ما هم بر آن سریم که با او به سر بریم

تا عشق تو پای ما گرفته‌ست بی‌پا و سریم ما چه دانیم

در عشق تو بی سریم سرگشته شده وز دست امید ما سر رشته شده

این جوهر ذات از شرف نسبت آباست سوداست بابر این در اگر چه سریم را

تیز همام گفت که ما اژدها سریم تا طاق گنج خانهٔ نصرت کمان ماست

محرم خلوت سریم ز میقات وجود کعبه اهل حقیقت بحقیقت اینجاست