سبک سیر

ما در چه شماریم که گردون سبک سیر خود را به صف آبله پایان تو بسته ست؟

عقل است گران سنگ و جنون است سبک سیر کو طاقت و صبری که خردمند توان بود؟

کلک سبک سیر اوست از پی اصلاح ملک از حبشه سوی روم تیز رونده نوند

مجردان سبک سیر از جهان رفتند گهر به قعریم و خس به ساحل افتادست

چو بر براق سبک سیر او بگاه بزد عنان سبک شود اندر تک و رکاب گران

دامن رندان سبک سیر گیر تا همه دم رطل گرانت دهند

آن سبک سیر که چون گرم عنانش سازی از ازل سوی ابد وز ابد آید بازل

در نعل سبک سیر وی آن آب نهفتست کش پیکر دشمن نکشد جز به جگر بر

زهی نگاه سبک سیر و شرم دوراندیش یکی به دزدی دل رفت و پرده دار یکی

درخشید برق سبک سیر و گفت خطا کرده ئی خندهٔ یکدم است