زرکار

کاسه های سبز زرکار فلک را وقت آش میزبان همتت بر گوشه ی خوان یافته

زدند از کمرهای زرکار او یکی مهد زرین سزاوار او

شمسه ی زرکار محرابت خور گیتی فروز کاسه زنگار نقاشت سپهر سبز فام

دگر ره سیمبر افشاند گوهر که از زرکار مزدور است چون زر

گفتم از زرکار من چون زر شود، غافل که چرخ چون گل رعنا مرا از کاسه زر خون دهد

نسر فلک طایر دیوار او تاج زحل قبهٔ زرکار او