غلامانه

شاه بگوید شنود پیش من ترک کنم گفت غلامانه را

بخت با جامهٔ غلامانه رسید چشم بدبختت به جز ظاهر ندید

جامهٔ این جسم، غلامانه بود گیر کنون پیرهن مهتری

گه از فرق سرش معجر گشادی غلامانه کلاهش بر نهادی

که ای شیخ مارا به بازار بر غلامانه بفروش و باز آر زر

اقبال غلامانه میان بست به خدمت در بارگه خسرو جمشید فر آمد

شرع تا کدخدای این خانه است عقلها را قبا غلامانه است

چو رفتید یک سو به شیب ازفراز غلامانه بر دخت شاه حجاز