شریف مکه

معنی کلمه شریف مکه در دانشنامه عمومی

شریف مکه یا شریف حجاز ( به عربی: شریف مکة ) خاندان نژاده ای بود که بر دو بوم مدینه و مکه فرمان معنوی می راند و وظیفه امنیت بخشی به بازدیدکنندگان دو شهر مقدس اسلامی داشت. شریف مکه از نوادگان پیامبر اسلام و حسن بن علی بود.
جعفر پور محمد حسنی نخستین فرمانروای نژادگان مکه بود که در سال ۳۴۶ هجری خورشیدی این دودمان را بنیاد نهاد و واپسین فرمانروای نژاده، علی بن حسین بود که در ۲۸ آذرماه ۱۳۰۴ هجری خورشیدی به دست عبدالعزیز آل سعود برکنار شد و این فرمانروایی فروپاشید.

معنی کلمه شریف مکه در دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:حسین بن علی هاشمی (۱۸۵۶ـ۱۹۳۱)

معنی کلمه شریف مکه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] به علویان حاکم بر شهر مکه شریف می گفتند.
آخرین شریف قدرتمند حجاز، شریف حسین است که پس از وی، دولت سعودی دوم به رهبری ملک عبدالعزیز به سال ۱۳۴۴ بر این شهر تسلط یافت.
امیران سعودی مکه
نخستین امیر سعودی این شهر ناصر بن سعود فرهان بود.
از آن زمان به بعد، امیران مختلفی از خاندان سعودی بر این شهر مقدس حکمرانی کرده اند.
تحولات شهر مدینه در دوره سعودی
شهر مدینه در دوره سعودی، توسعه زیادی یافته و از توجه خاص برخوردار بوده است. مشکل عمده این توسعه، نابودی شکل تاریخی ـ طبیعی شهر است که نه تنها بسیاری از اماکن متبرک در توسعه از میان رفته، بلکه برخی از اماکن تاریخی و نیز کوه های مهم از بیخ و بن محو شده است.

جملاتی از کاربرد کلمه شریف مکه

سید محمدحسن حسینی شیرازی در سال ۱۲۸۷ قمری برای انجام اعمال حج به مکه رفت. در این سفر شریف مکه به دیدار میرزا آمد و او را به خانه خود برد. میرزا حسن در این سفر قصد اقامت دائمی در مدینه داشت و زمانی که این امر ممکن نشد تصمیم به مجاورت در مشهد گرفت. اما در نهایت به سامرا رفت و تا پایان عمر در آن شهر سکونت داشت.