سخن پرور

آن سخن پرور هنر گستر و آن نکو سیرت خجسته لقا

ای، خیره زان بیان سخن پرور آسمان وای تیره زان بنان سخا گستر آفتاب

آن سخاپیشۀ سخن پرور آن کرم گستر کریم نژاد

از سخن یک جو نه بر قدر سخن پرور فزود کی ز گوهر بر بهای رشتهٔ گوهر فزود

دو رویه ستادند بر در سپاه سخن پرور آمد در ایوان شاه

خون دل عطار چه ریزی که نیابی هم طبع سخن پرور موزون شدهٔ من

پس عجب نیست اگر شد نظر من باریک گشت باریک نظر هرکه سخن پرور شد

چو طبع منطقیان لطف تو سخن پرور چو وهم هندسیان صیت تو جهان آرای

سلمان پارسی است، سلیمان و ملک نظم زیر نگین طبع سخن پرور من است

ای سخن پرور صغیری گرچه در صورت و لیکن صدهزارت آفرین گلزار معنی را هزاری