زشت نام

کشیدی غم و یافتی کام خویش مکن زشت نام شه و نام خویش

سپهبد ازآن کافر زشت نام بتابید روی و نکردش سلام

به گوینده گفتا چنین زشت نام به فرمانده ازمن بگو این پیام

بدو گفت کای زشت نام تو چیست که زاینده را بر تو باید گریست

چو او کشته شد بد دلی زشت نام که بد نام او را عمر و پور هشام

روا نیست ای کافر زشت نام که خوانی ستمگستران را امام

بدان که هرچند شهوت غالبتر ثواب اندر مخالفت وی بیشتر و هیچ شهوت غالبتر از این نیست، ولیکن مطلوب این شهوت زشت است و بیشترین که این شهوت نرانند یا از عجز بود یا از شرم یا از هراس یا از مال یا از بیم آن که آشکار شود و زشت نام گردد. و هرکه بدین سبب ها حذر کند، وی را ثواب نبود که این طاعت دنیایی اس نه طاعت شرع. ولیکن عجز اندر اسباب معصیت سعادت است که باری عقوبت و بزه بیفتد به هر سبب که دست بدارد. اما اگر کسی از پی حرام متمکن شود و هیچ مانع نباشد، لله را دست بدارد، ثواب وی بزرگ است. و وی از آن هفت کس باشد که در سایه عرش حق تعالی خواهند بود روز قیامت و درجه وی درجه یوسف (ع) است و در این معنی مقتدا و امام یوسف (ع) است.

هرون گفت: ما این توانیم کرد، اما پیش ایزد، عزّ ذکره، در عرصات قیامت‌ چه حجّت آریم؟ و رعایا و غربا ازین شهر بگریزند و زشت نام شویم در همه جهان. یحیی گفت:

بدو گفت شاها تو خواهی که من شوم زشت نام اندرین انجمن

که امروز این مردم زشت نام بکشتند مردان ما را تمام