فرائد

معنی کلمه فرائد در لغت نامه دهخدا

فرائد. [ ف َ ءِ ] ( ع اِ ) ج ِ فرید و فریدة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). رجوع به فرید و فریدة شود. || نزد بلغا مختص به فصاحت است نه بلاغت ، چه آن عبارت است از ایراد کلمه ای که قائم مقام دانه گوهر واسطه گردن بند باشد و چنین دانه باید که درّ یتیم بود، و ایراد چنین کلمه ای دلالت کند بر بلندی و عظمت و فصاحت کلام و نیرو و روانی گفتار و اصالت نژادی سخن به نحوی که اگر آن کلمه از گفتار بیفتد، بر طبع گوینده فصیح زبان سخت گران آید، مانند حصحص در این آیت : الاَّن حصحص الحق . و الرفث در این آیت : احل لکم لیلة الصیام الرفث الی نسائکم و... ( از کشاف اصطلاحات الفنون ).

معنی کلمه فرائد در فرهنگ فارسی

جمع فرید و فریده ۱ - یگانه ها مفردات ۲ - اشیائ نفیس ۳ - عبارتست از ایراد کلمه ای که قایم مقام دانه گوهر واسطه گردن بند باشد و چنین دانه باید که در یتیم بود و ایراد چنین کلمه ای دلالت کند بر بلندی و عظمت و فصاحت کلام : و فراید قلاید رشید الدین و طواط که گوش و گردن آفاق بدان متحلی است ....

معنی کلمه فرائد در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] کلام دارای لفظ بی همتا در فصاحت را فرائد گویند.
«فرائد» از انواع اسلوب بدیعی قرآن است که به فصاحت اختصاص دارد، نه بلاغت . «فرائد» جمع «فرید» به معنای مروارید است. هرگاه لفظی بی همتا در کلام بیاید که همچون مرواریدی بی نظیر در گردنبند بدرخشد و دلیل بر عظمت و فصاحت کلام و ظرافت بیان و نمایانگر اصالت لفظ در عربی باشد؛ به آن «فریده» و به چنین کلامی «فرائد» گفته می شود؛ به طوری که اگر از کلام حذف شود، بر فصیحان گران خواهد آمد؛
← نمونه قرآنی
۱. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۵۱.
فرهنگ نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «فرائد».
...

جملاتی از کاربرد کلمه فرائد

در مهرماه ۱۳۲۵ به قم رفت و به تکمیل سطوح، همت گماشت. باقی‌مانده فرائد الاُصول را نزد میرزا محمد مجاهدی تبریزی و احمد کافی آموخت و کفایة الاصول را هم نزد محمدرضا گلپایگانی فراگرفت.

محمد امین بن مصطفی واصف (۱۸۷۶–۱۹۲۸م) حقوق‌دان و پژوهشگر ادبی و فلسفی مصری و معاون مصطفی کامل بود که به‌ویژه در ترسیم نقشه‌های تاریخی کشورهای اسلامی پژوهید. فرائد التعلیقات فی شرح قانون العقوبات، مناهج الأدب، اصول فلسفه، معجم الخریطة التاریخیة للممالک الإسلامیة که آن را الفهرست نامید، از آثار اوست.