فانک

به عقیدهٔ روزنامه‌نگاران موسیقی، ایگور پایه‌ریزی آوای هیپ هاپ و نئو سول جای‌گرفته در آلبوم پسر گل‌فروش را ادامه می‌دهد. علاوه بر این، آلبوم تأثیراتی از آراندبی و فانک را در خود گنجانده‌است. به گفتهٔ منتقدان، این آلبوم از سینث‌سایزر و آواز مخلوط و آرامی استفاده می‌کند. از لحاظ موضوعی، این آلبوم روایتی از مثلث عشقی میان شخصیتی به‌نام ایگور و معشوقهٔ مرد اوست. این آلبوم کهن‌الگوی ادبی «ایگور» را به‌منظور کشف مضامین مرتبط با عشق، مانند دل‌شکستگی، از دست دادن و حسادت به کار می‌گیرد.

بلاندی، سه تک‌آهنگ را از این آلبوم در بریتانیا منتشر کرد («رؤیا»، «آبی شهر متحد» و «اتمی»). سه تک‌آهنگ نیز در ایالات متحده منتشر شدند («رؤیا»، «اتمی» و «دشوارترین بخش»). این آلبوم شامل سبک‌های گوناگونی چون پانک، رگی و فانک و هم‌چنین لالایی‌خواندن است.

از حدود سال ۱۹۵۰ به بعد، در موسیقی‌های راک و پاپ، گیتار بیس به‌صورت وسیعی جایگزین کنترباس شد و تولید صداهایی با تُن پایین را برعهده گرفت. همچنین گیتار بیس به صورت تکی، در موسیقی‌های جاز، لاتین، فانک و فلامنکو استفاده می‌شود.

از لحاظ اشعاری، «ایستگاه به ایستگاه» شخصیت شیطانی بویی یعنی دوک سفید لاغر را معرفی می‌کند که سخنران ایستگاه به ایستگاه شد و در طول سال ۱۹۷۶ اغلب مظهر خود بویی بود. در طول جلسات ضبط، بویی شدیداً به مواد مخدری مانند کوکائین وابسته بود که مستقیماً در سرتاسر ترانه به آن اشاره شده‌است. «ایستگاه به ایستگاه» همچنین به کابالا، علوم خفیه، گنوسیسم، پارانویا و دیگر وابستگی‌هایی اشاره می‌کند که در آن زمان بر ذهن بویی تأثیرگذار بود. جلوهٔ صوتی آغازین ترانه نکته‌ای انحرافی است که قرار است ایستگاه‌های صلیب به همراه دو دوره از حرفهٔ او را نمایش دهد. این ترانه ژانرهای فانک و سول آلبوم قبلی او آمریکایی‌های جوان با صداهای تجربی که او در «سه‌گانه برلین» بررسی خواهد کرد را تلفیق کرد.

موفقیت تجاری آلبوم قبلی بویی، آمریکایی‌های جوان (۱۹۷۵)، به او آزادی بیشتری را هنگام شروع به ضبط آلبوم بعدی می‌داد. جلسات ضبط آلبوم ترکیبی از گیتاریست کارلوس آلومار، بیسیست جورج موری و نوازندهٔ درام دنیس دیویس را تشکیل داد که بویی تا پایان دهه از مشارکت آن‌ها بهره برد، و نیز شامل مشارکت‌های گیتاریست ارل اسلیک و پیانیست روی بیتان بود. از لحاظ موسیقایی، ایستگاه به ایستگاه آلبومی در حال گذار برای بویی بود که فانک و سول آلبوم جوانان آمریکایی را گسترش می‌داد و در عین حال مسیر جدیدی را ارائه می‌داد که متأثر از موسیقی الکترونیک و ژانر موسیقی آلمانی کراوت‌راک، به‌ویژه گروه‌هایی مانند نئو! و کرافت‌ورک بود. اشعار آلبوم مشغله‌های ذهنی بویی با فریدریش نیچه، آلیستر کراولی، اساطیر و مذهب را به تصویر کشید.

او حرفه موسیقی را با تأسیس گروهی به نام د راک بای فانک ترایب آغاز کرد. این گروه دارای مجموعه‌ای از موسیقی‌دانان بود که توانست اشعار وی را با موسیقی‌های گاسپل بلوز فانک و جز در هم بیامیزد. در سال ۲۰۰۴ او اولین آلبوم انفرادی خود را با نام بلک اند بلوز انتشار داد.

تأثیرات اصلی بر ایزی-ای شامل گروه‌های موسیقی فانک دهه هفتاد میلادی، خواننده‌های رپ آن زمان مانند، آیس-تی و کمدی بود. هنگام بررسی آلبوم‌ها ایزی-ای، بسیاری از منتقدان اشاره به سبک کلی منحصر به فرد خود، با «استیو هویی» می‌کنند. او در حالی که مهارت‌های فنی خود را به عنوان یک خواننده رپ بزرگ ثابت کرده بود، سبک متمایز خود را که (همواره به عنوان یک اعتراض خشن و شکایت کردن زیاد) بود، در طول فعالیت هنری خود حفظ کرده و جاذبه و زیبایی شعرهای او نیز خاص بوده‌است.

«"باران ارغوانی" نشان می‌دهد که پرینس، "در حال تحکیم فانک و ریشه‌های آر اند بی خویش است، در حالی که به صورت شجاعانه و مردانه وار، به سمت پاپ، راک و هوی متال حرکت می‌کند"؛ همچنین "به صورت سنگینی به سمت سایکدلیا، زیر تاثیر گروه "دِ روولوشن" هل داده می‌شود".»