غزال چشم

چوپان دشت عشقم و نای غزل به لب دارم غزال چشم سیه می‌چرانمت

عذار ساده اش خط غباری در نظر دارد غزال چشم مست او خماری در نظر دارد

کاکل کمند زلف تو شد دام آفتاب تا شد غزال چشم سیه رام آفتاب

به صید شیردلان جهان به صیادی غزال چشم تو هر دم کند کمین پلنگ

از عطش چون شیر پستان رباب از غزال چشم او رم کرده خواب

چون ز می گردد غزال چشم جانان شیر گیر از نیستان پنجه مستانه لرزد بیشتر

از آن روزی که من در پای عشق از پای افتادم غزال چشم شوخ یار در دنبال می بیند

تا غزال چشم تو گردیده از می شیر گیر موی بر تن شیر را از نیستان برخاسته است

خط غزال چشم را آهوی مشکین می‌کند چهره‌های ساده را بتخانه چین می‌کند

شدن نخجیر را پویان به دام عنبرین مویان غزال چشم مهرویان پلنگ و ساری اصلانش