معنی کلمه زنای محصنه در دانشنامه اسلامی
در شریعت اسلام، به زنای مرد یا زن همسردار، «زنای محصنه» می گویند. به مرد و زنی که احصان داشته باشند، «مُحصَن» و «محصَنه» یا «ثیِّب» و «ثیِّبه» می گویند.
بر پایه فقه امامیه، برای تحقق زنای محصنه، علاوه بر شرائط ویژه باب زنا و شرایط عمومی تکلیف مانند بلوغ، عقل و اختیار، چندین شرط دیگر نیز ضروری دانسته شده که عبارتند از: