معنی کلمه لفت در لغت نامه دهخدا
لفت بخورد و کرم درد گرفتم شکم
سربکشیدم دو دم مست شدم ناگهان.لبیبی.ابوریحان آرد در صیدنه : لفت ، «ری » گوید: که شلغم را به تازی لفت گویند و معلوم نیست که آن عربی است یا نه به سریانی او را لفتا و به یونانی غلفولیدن و به هندی کنکلو گویند و خواص او در حرف شین گفته شد. ( ترجمه صیدنه ابوریحان ).
لفت. [ ل ِ ] ( ع اِ ) نیمه چیزی. ( منتهی الارب ). یقال : لفت الشی ٔ؛ ای مثله. ( مهذب الاسماء ). || جانب کرانه چیزی. || بار. یقال : لِفْتُه ُ معه ؛ ای شقه و لفتاه ؛ ای شقاه. و یقال : لاتلتفت لفت فلان ؛ ای لاینتظر الیه. || گاو. || زن گول. || شرم شیر ماده. ( منتهی الارب ).
لفت. [ ل ِ / ل َ ] ( اِخ ) پشته ای است میان مکه ومدینه یا مکانی است بین آن دو. ( از معجم البلدان ).
لفت. [ ل َ ] ( ع مص ) درنوشتن و پیچیدن چیزی را. منه حدیث حذیقة ان من اقراء الناس للقرآن منافقاً لایدع منه واواً و لا الفاً الایلفته بلسانه کمایلفت البقرة الحلی بلسانها. ( منتهی الارب ). پیچانیدن چیزی. ( تاج المصادر ) ( زوزنی ). || بازکردن پوست از درخت. || پر بر تیر چسبانیدن به هر طور که اتفاق افتاد. || زدن و پروا نداشتن که به که رسد. || روی گردانیدن از کسی. || از رای و اراده وی بگردانیدن.یقال : لفته عنه. ( منتهی الارب ). بگردانیدن. ( تاج المصادر ) ( زوزنی ). گردانیدن. ( ترجمان القرآن جرجانی ).
لفة. [ ل ِف ْ ف َ ] ( ع ص ) حدیقةٌ لفة؛ باغچه درهم پیچیده و انبوه درخت. لَفّة. || امراءة لفة؛ زن سبک و ملیح. ( منتهی الارب ).
لفة. [ ل َف ْ ف َ ] ( ع اِ ) آنچه قد کرباس بر آن پیچند. ( مهذب الاسماء ). آنکه فرت بر او پیچند. ( جولاهگی ). ج ، لفّات. || سنبوسه. ( دهار ). || ( ص ) باغچه درهم پیچیده درخت. لِفّة. ( منتهی الارب ).