لاله ستان

یک قطره از او فدای هامون کن تا لاله ستان کنیم هامون را

من نیز، گلی دو دسته بستم از لاله ستان آفرینش

خاک درش ز چشم و لب میر زادگان لاله ستان جنت و عبهرستان اوست

از مروت نبود روی ز ما پوشیدن ما که با داغی از آن لاله ستان ساخته ایم

بر کوه کند سایه اگر ابر حسامش از ژاله ستاند دیت لاله ستان را

زان لاله ستان چه زار گشتیم یا رب که چه لاله زار داریم

زردرویی، گل روی سبد هشیاری است می گلرنگ بکش، لاله ستان کن خود را

افسوس که در دامن این لاله ستان نیست داغی که خبردار نماید جگرم را

گوشه چشم فکن کز هوس سروقدت کردم از خون جگر لاله ستان دامن خویش

رفتار تو از آب روان گرد بر آورد رخسار تو خون در جگر لاله ستان کرد