طواف کعبه

می زد اندر طواف کعبه قدم لیکن از ازدحام اهل حرم

در بتکده تا خیال معشوقۀ ماست رفتن به طواف کعبه از عقل خطاست

به طواف کعبه دل چو میان جان ببستی بطلب ز طبع «حاجب» می بی‌غش صفا را

گفت ذوالنون وقت من خوش شد از آن در طواف کعبه هر سو ی ی دوان

وضو ناکرده احرام طواف کعبه می بندد خداجویی که دست خویش از دنیا نمی شوید

در طواف کعبه دلهای ارباب صفا گر کنی سعیی طوافت چرخ دوار آورد

وقوف در عرفات شریف عرفان کن طواف کعبه حق از سر صفا بگذار

وَلی مُنیَ و هَواء طواف کعبه ی کویت فَجِئتُ یابَک سَعیاً که من صفای تو دارم

احرام و طواف کعبه دورم انداخت بگذار که راه دور نزدیکترست

به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند که برون در چه کردی؟ که درون خانه آیی؟