طاهر کاشانی

معنی کلمه طاهر کاشانی در لغت نامه دهخدا

طاهر کاشانی. [ هَِ رِ ] ( اِخ ) معروف به شاه طاهر کاشانی فرزند رضی الدین اسماعیلی. حسین شاگرد محقق خضری مؤلف کتاب ( الحیدریة ) فی شرح الجعفریة الکرکیة که آنرا بسال 950 هَ. ق. تألیف کرده است. ( الذریعه ج 7 ص 125 ). رجوع به ج 2 ص 406 و ج 3ص 6 و ج 4 ص 513 و ج 6 ص 42 و 142 همان کتاب شود.

جملاتی از کاربرد کلمه طاهر کاشانی

غزل زیر از مشهورترین غزل‌های اوست. با این‌حال نصرت‌الله محمدحسینی، نویسنده بهائی در کتابی که به‌وسیله «مؤسسه معارف بهائی» منتشر شده است، می‌گوید: «(این غزل) باحتمال قوی سروده طاهر کاشانی است. استناد نگارنده به جُنگی از اشعار شاعران پارسی‌گوی است که در زمان فتحعلی‌شاه قاجار فراهم گشته و در کتابخانه ملک طهران موجود است.»