معنی کلمه شکوک در لغت نامه دهخدا
شکوک. [ ش َ ] ( ع ص ) ماده شتر بسیارموی که فربهی و لاغری آن پیدا نبود. یا آن که پیه کوهان آن معلوم نباشد. ج ، شُک . ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). اشتر که کوهانش پیدا نبود تا فربه هست یا نه. ( از مهذب الاسماء ).
شکوک. [ ش ُ ]( ع اِ ) ج ِ شَک . ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). گمانها. شبهه ها. ( مقدمه لغت میر سیدشریف جرجانی ص 3 ) :... و فرونهادن بار امل در مهب شکوک. ( کلیله و دمنه ). رجوع به شک شود. || شک. شبهه. تردید. ( ناظم الاطباء ).