شاعران

تهنیت ‌کرده تو را میران به صد جشن چنین شاعران ‌گفته به هر جشنی تو را مدح و ثنا

یک طرف شاعران شیرین‌گوی یک طرف شاهدان سیمین‌بر

چون شاعران نیک معانی بجسته ام در مدح بی نهایت تو راه اختصار

استاد سخن لقبی است که به برخی از شاعران زبان فارسی داده شده است. بیش از همه سعدی به این لقب معروف است.

احوال مبرمی و گدایی شاعران دانند همگان که مه شعر و مه شاعری

صاحبدل از چه مسلک‌ گفتا ز شاعران گفتم پی چه خدمت ‌گفتا مدیح من

ای به بلندی سخن شاعران هرگز مانند تو نابوده مرد

می‌برد ترکیب لفظ از شاعران مختلف چون کمال و چون‌ نظامی‌ چون ظهیر و صائبا

ملک و شعار دولت او پایدار باد کاشعار شاعران جهان در شعار اوست

مدیریت نصیرا معتقد است «هر کتاب شعر اگر از پخش، پرزنت و کیفیت ادبی خوبی برخوردار باشد، قابلیت یک چاپ را دارد. ضمن این‌که اگر هم فروش نداشته باشد، باز نمی‌توانیم کتاب شعر چاپ نکنیم؛ زیرا این موضوع باعث حذف کل فرایند تولید شعر می‌شود و در این شرایط تنها شاعران وابسته به نهادهای خاص کتاب چاپ می‌کنند و مردم هم فکر می‌کنند کل شاعران همان‌ها هستند.»

هوشنگ ایرانی، شاعر بزرگ خروس جنگی، در ۱۳۵۲ تقریباً شاعر فراموش‌شده‌ای بود. او پس از ۱۳۳۴ که آخرین مجموعه اشعارش را چاپ کرد و همچون پیش‌تر، مورد تهاجم و تمسخر همه‌جانبهٔ شاعران کلاسیک، نوپرداز و مدرن قرار گرفت، به‌طور کامل از عرصهٔ شعر عقب‌نشینی کرد، و با کششی که به عرفان داشت، با تمام وجود در آن غرق شد. دیگر هیچ شعری منتشر نکرد، و تقریباً از ۱۳۳۵ به بعد دیگر اثری از او منتشر نشد تا ۱۳۵۲ که دچار سرطان حنجره شد؛

عطای تو بر زایران شیفته ست سخای تو بر شاعران مفتنن

بیت العدل بهائیان در اکتبر ۱۹۸۵ در پیامی به مردم جهان، اعلام نمود که صلح بزرگی که طی ّ قرون و اعصار آرزوی قلبی نیک اندیشان بوده، صلحی که نسل‌های بیشماری از عارفان و شاعران درباره‌اش سخن گفته‌اند، صلحی که کتب مقدّسه درادوار متوالی نویدش را داده بوده‌اند، سرانجام دستیابی به آن برای ملل جهان ممکن گشته‌است. برای اوّلین بار در تاریخ بشر هر فرد قادر است که تمامی کرهٔ زمین را با میلیاردها مردم متنوّع اش در یک چشم‌انداز واحد مشاهده نماید. صلح عمومی نه تنها امکان‌پذیر بلکه اجتنابِ ناپذیر است. استقرار این صلح، مرحلهٔ بعدی تکامل کرهٔ زمین و به قول یکی از متفکران بزرگ، مرحلهٔ «جهانی شدن نوع بشر» است.

در همه جا فروغیا رفت فروغ شعر من چشم و چراغ شاعران در همه مجلسی منم