ستاره بار

بشب ز حسرت آن روی چون ستاره روز ستاره بار دو چشمم بود ستاره شمار

دیده روی ستاره کردارش چشمم از آن ستاره بار بود

هر شب صد ره چو شمع کار از سر زین چشم ستاره بار درگیرم

ز چهره تو چو خوشید نور می بارد اگر تو در دل شبها ستاره بار شوی

بیگانه از ستاره ولیکن ستاره بار بی بهره از عقیق ولیکن عقیق سان

به هشت برج مرتب ولی زهر برجی ستاره بار به سطح زمین و روی هوا

خورشید را زشوق تو در آتش است نعل چشم ستاره بار تو در انتظار کیست؟

زبان آتش سوزنده را کند کوتاه جبین هر که ز خجلت ستاره بار بود