سبک داشت

معنی کلمه سبک داشت در لغت نامه دهخدا

سبک داشت. [ س َ ب ُ ] ( مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) اهانت. مهانت. ( صراح اللغة ). استخفاف. توهین. تحقیر. تخفیف : رخص طلب کردن سبکداشت فرمان حق بود و دوستان حق... فرمان دوستان را سبک ندارند. ( هجویری ). و بواسطه ترک ادب موافقت زمان درویشان و سبک داشت نفس اولیأاﷲ از شرف صحبت ایشان محروم شد. ( انیس الطالبین ص 46 ). رجوع به سبک داشتن شود.

معنی کلمه سبک داشت در فرهنگ عمید

خفیف و حقیر پنداشتن، خوار شمردن.

جملاتی از کاربرد کلمه سبک داشت

مردی نامۀ نوشت اندر سرائی که بکرا گرفته بود خواست که خاک بر آن نامه کند از دیوار آن خانه گفت خانه بکرا گرفته ام نشاید پس گفت این را خطری نباشد خاک بر آن نامه کرد هاتفی آواز داد آنک این خاک را سبک داشت فردا بداند چون باوی شمار کند. احمد حنبل سطلی گرو کرد بدکان بقّالی بمکّه چون خواست که باز ستاند، بقّال دو سطل بیاورد گفت هر کدام که آنِ تست بردار، احمد گفت مشکل شد بر من، سطل ترا و سیم ترا، بقّال گفت سطل تو اینست ترا می آزمودم گفت نخواهم سطل بگذاشت.
گر این حدیث سبک داشت لا جرم امروز همی کشید به دو پا سبک دو بند گران