سبز خوان. [ س َ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان است. ( برهان ) ( آنندراج ) : قرصه زر شد نهان در سفره لعل شفق ریزه سیمین بروی سبز خوان آمد پدید.خواجه عمید ( از آنندراج ). || در این شعر ظاهراً کنایه از زمین سبزه زار است : هر گره از رشته آن سبز خوان جای زمین بود و دل آسمان.نظامی.
معنی کلمه سبز خوان در فرهنگ عمید
۱. آسمان. ۲. زمین پرگیاه، سبزه زار.
جملاتی از کاربرد کلمه سبز خوان
هر گره از رشته آن سبز خوان جان زمین بود و دل آسمان
چون لاله سرخ روی برآید ز زیر خاک هر کس به خون قناعت ازین سبز خوان کند
سکندر بدو گفت ازین سبز خوان چه گیری به دست این دو سه استخوان