ماری لوئیز

استنلی جانسون در سال ۱۹۴۰ در پنزانس، کورن وال انگلستان متولد شد. او پسر عثمان کمال (که بعداً به ویلفرد جانسون معروف شد) و ایرین ویلیامز (دختر استنلی فرد ویلیامز از بروملی، کنت، نوهٔ سر جورج ویلیامز و ماری لوئیز دو پفل) بوده‌است. پدربزرگ پدری وی، علی کمال، یکی از آخرین وزیران داخلی دولت عثمانی، در سال ۱۹۲۲ در جنگ استقلال ترکیه ترور شد. پدر استنلی در سال ۱۹۰۹ در بورنموث به دنیا آمد و تولد او به عنوان عثمان علی ویلفرد کمال ثبت شد.

ناپلئون پاپ را به ساوونا تبعید کرد و سرزمینش را نیز به امپراتوری پیوند زد. اندکی پس از آن ناپلئون ناپسری‌اش اوژن دو بوهارنه را برای پادشاهی بر لهستان برگزید و او را بدان کشور روانه ساخت. میان سال‌های ۱۸۱۰ تا ۱۸۱۲ ناپلئون از همسرش ژوزفین جدا شد. اندکی پس از آن با آرشی‌دوشس ماری لوئیز اتریشی پیوند زناشویی بست. او در اوج پادشاهی اندک اندک از قدرت برادران و خویشانش که آن‌ها را برای فرمانروایی بر سرزمین‌های اروپایی گمارده بود کاست و کوشید سیاست مرکزگرایی را پی گیرد و همچنین توجه بیشتری به پسرش که به تازگی زاده شده بود بنماید. او اکنون در اوج قدرت بود.

در ٢٠١۴ میلادی امکان پیوند مدنی برای زوج‌های همجنس‌گرای مالتی به قانون تبدیل شده بود که آن قانون را نیز ماری لوئیز کولیرو پریکا امضا کرده بود. پس از انتخابات سراسری ٢٠١٧ میلادی، رئیس حزب‌های قدرتمند، اعلام کردند که حزبشان از ازدواج همجنس پشتیبانی خواهد کرد. در نهایت هم تنها یک نمایندهٔ مجلس به قانونی شدن ازدواج همجنس رأی مخالف داد.