مارت

دشمنت را زرمح چون مارت همچو کژدم دو دست بر سر باد

مشو ایمن که هست افسرده مارت بجنبش تیره سازد روزگارت

گر بود اندر بن غاریت جای حلقه ی مارت شده زنجیر پای

تو ضحاکی و مارت از دوش خاست ولی نوشت از چشمه نوش خواست

همیشه همچو کژدم جان گزا باش که تا باشد چو مارت جامه دیبا

از ریختن خون ‌کسان چاره نداری ضحاکی و بر دوش تو مارت ز دوگیسو

کشور ضحاکی و آرد دمار از ما، دو مارت آتش نمرودی و مرغِ دل گردون کبابت

گر بود اندر بن غاریت جای حلقه مارت شده زنجیر پای

جهان دشمن زمان سخت آسمان دور غریب کربلا مارت بمیره

در گیر و دار همین مسائل بابی به زنی دمدمی مزاج و سرخوش به نام لی لی با بازی مارت کلر بر می خورد.

پرنیان خویی و دیباروی و از بخت من است مارت از دیبا و خار از پرنیان انگیخته