ماده طبع

نیک داند که فحل دورانم دلم از چرخ ماده طبع افکار

ز انقلاب روزگار چون زغن نر ماده طبع این زمانم بر کلوخ ملک بنشیند کلاغ

کار دلم تو ساز که ایام ماده طبع از زادن فراغت دلها سترون است