معنی کلمه لومه در لغت نامه دهخدا
لومة. [ ل َ م َ ] ( ع اِ ) کار ملامتناک. یقال : جاء بلومة. || انگبین. ( منتهی الارب ).
لومة. [ ل َ م َ ] ( ع مص ) لوم. سرزنش. سرکوفت. ملام. ملامة. نکوهیدن. ( منتهی الارب ). نکوهش : لومة لائم.
لومة. [ م َ ] ( ع ص ) رجل ٌلومة؛ مرد نکوهیده. || ( اِمص ) «لی فیه لومة»؛ مرا در آن درنگی و نگرانی است. ( منتهی الارب ).
لومة. [ ل ُ وَ م َ ] ( ع ص ) رجل لُومة؛ مرد بسیار ملامت کننده. ( منتهی الارب ). سرزنش کننده.