لودی

لودی

معنی کلمه لودی در لغت نامه دهخدا

لودی. ( اِخ ) ( امرای... ) نام سلسله ای که پس از هجوم امیر تیمور به هند در سال 801 هَ. ق. بعد از سلسله تغلقیه روی کار آمد و با هجوم بابر از میان رفت. اسامی امرای این سلسله چنین است : بهلول لودی ( 855 هَ. ق. ). سکندر ثانی ابن بهلول ( 894 هَ. ق. ). ابراهیم ثانی بن سکندر ( 923-930 هَ.ق. ). رجوع به ترجمه طبقات سلاطین اسلام ص 269 شود.
لودی. ( اِخ ) لیدیه. رجوع به لیدیه شود. ( ایران باستان ج 1 ص 286 ).

معنی کلمه لودی در فرهنگ عمید

۱. جوانمرد، باغیرت.
۲. رند.
۳. بی باک.

معنی کلمه لودی در فرهنگ فارسی

سلسله پادشاهی که پس از هجوم امیر تیمور گورکان بهند در سال ۸٠۱ ه. روی کار آمد و با هجوم [ بابر ] در سال ۹۳٠ ه. از بین رفت . پادشاهان آن عبارتند از : [ بهلول لودی ] [ سکندر ثانی ] و [ ابراهیم ثانی ] .
لوطی، جوانمردوباغیرت، رند، بی باک
لیدیه

معنی کلمه لودی در دانشنامه عمومی

امپراتوری لودی سلسله ای از حکمرانان دهلی در هند از پشتون تبارهای مسلمان ( افغان ها ) است که از ۱۴۵۱ تا ۱۵۲۶ میلادی حکمرانی کردند. این سلسله پس از هجوم امیر تیمور به هند در سال ۸۰۱ ه‍. ق. بعد از سلسلهٔ تغلقیه روی کار آمد و با هجوم بابر از میان رفت.
لودی ها از پشتون های ولایت غزنه بودند که در دوران امپراتوری غزنویان توسط سلطان محمود غزنوی برای گسترش نفوس مسلمانان به شبه قارهٔ هند کوچانیده شده بودند که این سلسله مهاجرت ها با مرگ سلطان محمود خاتمه یافت.
اسامی امرای این سلسله چنین است:
• بهلول لودی ( ح:۱۴۵۱–۱۴۸۹ م ) ( ۸۵۵ ه‍. ق ) .
• سکندر لودی ابن بهلول ( ح:۱۴۸۹–۱۵۱۷ م ) ( ۸۹۴ ه‍. ق ) .
• ابراهیم لودی بن سکندر ( ح:۱۵۱۷–۱۵۲۶ م ) ( ۹۲۳–۹۳۰ ه‍. ق ) .

معنی کلمه لودی در دانشنامه آزاد فارسی

لودی (ورزش)(ludi)
بازی های همگانی در روم باستان. ورزش ها یا بازی هایی با ماهیت یا مفاهیم مذهبی که معمولاً هر سال برگزار می شد و مسابقه های ارابه رانی و نمایش، بخشی از آن را تشکیل می دادند. لودی رومانی به ژوپیتر تقدیم می شد. لودی مِگالِنِسس، بازی های رُمی در بزرگداشت الهۀ کوبِلِه یا سیبِل، با موسیقی، رقص و نمایش همراه بود. لودی در دیگر شهر های ایتالیا نیز برگزار می شد.

جملاتی از کاربرد کلمه لودی

سکندر لودی بخش بزرگی از زمان فرمانروایی‌اش را در جنگ و لشکرکشی سپری کرد.
امپراتوری لودی نیز سلسله‌ای از حکمرانان دهلی در هند از پشتون‌تبارهای مسلمان است که از ۱۴۵۱ تا ۱۵۲۶ میلادی حکمرانی کردند.
سکندر لودی در سال ۱۵۱۷ میلادی درگذشت و آرامگاه او در دهلی نو است.
بابور از طریق سیریندوز به دهلی رفت. وی در ۲۰ آوریل ۱۵۲۶ به پانی پات رسید و در آنجا با ارتش پرشمار ابراهیم خان لودی با حدود ۱۰۰۰۰۰ سرباز و ۱۰۰ فیل دیدار کرد. در نبردی که از روز بعد آغاز شد، بابور از تاکتیک تولوگما استفاده کرد، سپاه ابراهیم لودی را محاصره کرد و آن را مجبور کرد مستقیماً با آتش توپخانه ای روبرو شود و همچنین فیل‌های جنگی را بترساند. ابراهیم لدی در طول نبرد کشته شد و بدین ترتیب سلسله لودیان پایان یافت.