لمعات. [ ل َم َ ] ( ع اِ ) ج ِ لَمعة . - اشعةاللمعات ؛ نام کتابی از جامی و آن شرح لمعات فخرالدین عراقی است.
معنی کلمه لمعات در فرهنگ فارسی
کتابی است عرفانی نوشته فخر الدین عراقی و جامی شرحی بر آن نوشته بنام [ اشعه اللمعات . ] ( اسم ) جمع لمعه . جمع لعمه : اشعه اللمعات نام کتابی از جامی و آن شرح لمعات فخر الدین عراق است .
معنی کلمه لمعات در دانشنامه آزاد فارسی
لَمَعات کتابی مختصر به فارسی، تألیف فخرالدین عراقی. این رساله را پس از آموختن فصوص الحکم در محضر قونوی، در ۲۸ «لمعه»، در خلاصه ای از معارف عرفانی، به ویژه معارفِ نحلۀ ابن عربی، تألیف کرد. نثر آن، از شیواترین نثرهای فارسی و مفاهیم رمزی آن، از عالی ترین نگاشته های صوفیانۀ فارسی است. شرح های متعددی بر آن نوشته اند که ضوءاللمعات ، اثر ابن ترکه و اشعة اللمعات اثر جامی، در شمار مهم ترین آن هاست. این رساله بارها در ایران و خارج از آن چاپ، و شماری از شروح و حواشی آن نیز منتشر شده است. چاپی از آن به تصحیح سعید نفیسی، به ضمیمۀ کلیات عراقی، منتشر شده است (تهران، ۱۳۳۵ش).
معنی کلمه لمعات در دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] لمعات، اثری فارسی در عرفان نظری ، از شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی ، متخلص به عراقی است. با این که عراقی این کتاب را لمعات نامیده، در بعضی از نسخه های خطی نام های دیگری برای آن ذکر شده است، از جمله لمعات انوار ، اللمعات القدسیة فی العشق و لمعات العشاق . بنا بر گزارش جامی، چون این کتاب مشتمل بر لمعه ای (بارقه ای، پرتوی) از حقایق (عرفانی) بوده، عراقی آن را لمعات نامیده است. زمان نگارش گفته اند که عراقی لمعات را هر روز، در اثنای آن که فصوص الحکم را نزد صدرالدین قونیوی می خواند، می نوشت و چون کار نوشتن آن، در ۲۸ لمعه به پایان رسید (مانند فصوص که در ۲۸ فص بود) لمعات را به قونیوی نشان داد، او نیز در تأیید و تمجید آن، لمعات را، به حقیقت، لُبّ فصوص خواند. بنابراین، احتمالاً عراقی تألیف این کتاب را در قونیه و پیش از وفات صدرالدین، یعنی ۶۷۳، به پایان رسانده است. دولتشاه سمرقندی نیز نوشته عراقی آن را در کرمان، در خانقاه اوحدالدین کرمانی ، تألیف کرده است. سبک نگارش سبک نگارش لمعات، موجز، ساده، فصیح، و آمیخته با سجع و اشعار فارسی و عربی و آیات و احادیث و سخنان و اقوال عرفاست. موضوع ... [ویکی اهل البیت] لمعات ( فخرالدین عراقی ). کتاب عرفانی ِ لمعات تالیف شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی معروف به فخرالدین عراقی شاعر و عارف نامی قرن هفتم هجری قمری است . این کتاب مشتمل است بر بیست و هشت لمعه . و هر لمعه دارای تعدادی نثر و شعر عرفانی است . این کتاب با موضوعیت عرفان ِ اسلامی نگارش شده است . کتاب لمعات شرح عرفانی بر مبنای عشق الهی است . و مراتب سیر عرفان را بیان کرده است . کتاب لمعات نکات عرفان اسلامی را بیان کرده است . این کتاب , آهنگ عرفانی دارد .
جملاتی از کاربرد کلمه لمعات
بلی کسانی هستند که انوار معرفت پروردگار بر در و دیوار خانه دل ایشان پرتو افکنده، و اشعه لمعات محبت انس او بر ساحت نفسشان تابیده، و به یاد او یاد همه چیزی را فراموش کرده.
ای لمعات طلعتت نور چراغ دوستی بی تو مرا بهار دی ای گل باغ دوستی
لامع است از جمال طلعت تو لمعات تجلی احدی
از لمعات جمال قادر سبحان
جز لمعات جمال اقدم اقدس نامده در دیده شهود محمد
حسن بتان و غمزهٔ خوبان دلفریب یک لمعاست از لمعات جمال تو
از لمعات رخ و نور جبین چشم مرا ساخت چو دل تیزبین
ای لمعات خنجرت صاعقه رای معرکه نیزه دل شکاف تو قلب گشای معرکه