معنی کلمه لتی در لغت نامه دهخدا
لتی. [ ل َ ] ( اِخ ) طایفه ای از طوایف ناحیه مکران. ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 101 ).
لتی. [ ل َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان شاخن بخش درمیان شهرستان بیرجند واقع در 62هزارگزی شمال باختری درمیان و 17هزارگزی شمال راه شوسه عمومی قاین به زاهدان ، کوهستانی و معتدل. دارای 52 تن سکنه شیعه فارسی زبان. آب آن از قنات ، شغل اهالی زراعت و راه مالرو و محصول غلات است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
لتی ٔ. [ ل َ ] ( ع ص ) مرد لازم گیرنده جای خود. ( منتهی الارب ). زمین گیر.
