لبنانی

معنی کلمه لبنانی در لغت نامه دهخدا

لبنانی. [ ل ُ نی ی ] ( ص نسبی ) منسوب به لبنان.

معنی کلمه لبنانی در فرهنگ فارسی

منسوب به لبنان

جملاتی از کاربرد کلمه لبنانی

امین معلوف زاده ۲۵ فوریه ۱۹۴۹ در بیروت، نویسنده لبنانی است. زبان مادری وی عربی است، اما به زبان فرانسه می‌نویسد و آثارش به زبان‌های بسیار ترجمه شده‌است. وی در ۱۹۹۳ جایزه گنکور را برای رمان صخره تانیوس دریافت کرد.
انیس نَوفَل (۱۸۵۴–۱۸۷۳) (انیس بن عبدالله بن جرجیس نوفل) شاعر لبنانی بود که در بیست‌سالگی درگذشت. دیوان شعری از او به جای مانده است.
مصطفی غَلایینی (۱۸۸۶–۱۹۴۴) ادیب و زبان‌شناس عربی، نویسنده و شاعر لبنانی بود که چندی نیز به قضاوت و روزنامه‌نگاری پرداخت.
آقازمانی در سال ۱۳۵۴ بار دیگر به لبنان رفت و مدتی در اردوگاه‌های فلسطینی به آموزش و فعالیت نظامی مشغول شد. او که هیچگاه فکر نمی‌کرد بتواند بزودی و با سرنگونی حکومت پهلوی به ایران بازگردد، در همین سال با زنی لبنانی ازدواج کرد. وی از این زن صاحب ۲ فرزند شد. او از همسر ایرانی خود نیز ۶ فرزند دارد.
رئیس‌جمهور لبنان و برخی مقامات لبنانی بر این باورند که استعفای ناگهانی حریری با اجبار سعودی‌ها صورت گرفته و مدعی شده‌اند که سعودی‌ها او را گروگان نگه داشته‌اند. ایران، حزب‌الله لبنان و برخی تحلیل‌گران نیز معتقدند که این بهانه‌ای برای جنگ با حزب‌الله لبنان بود. در ۲۱ نوامبر، حریری در بیروت استعفا داد اما بلافاصله آن را به حالت تعلیق درآورد، سپس در ۵ دسامبر استعفا را به‌طور کامل لغو کرد.
امین شُمَیِّل (۲۴ فوریه ۱۸۲۸، کفرشیما– ۱۲ دسامبر ۱۸۹۷، قاهره) ادیب، حقوق‌دان و نویسنده لبنانی در سدهٔ نوزدهم میلادی بود.
ابراهیم حاقِلانی (۱۶۰۵-۱۶۶۴م) فیلسوف، زبان‌شناس و دانشمند لبنانی مارونی بود. در پیزا و رم، زبان عربی و سریانی آموخت. در ۱۶۴۶ استاد دانشکده فرانسه در پاریس منصوب شد. در ۱۶۵۲ به رم بازگشت و به ترجمهٔ عربی انجیل پرداخت و آن را در سال ۱۶۷۱ چاپ کرد.
ایرانیانی همچون محمدعلی جمال‌زاده، امیرمسعود برومند، محمود حسابی ،علی‌اکبر صالحی دانش‌آموخته در لبنان بوده‌اند. بسیاری از ناشران لبنانی در نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران شرکت می‌کنند.
ابراهیم اسود (۱۸۸۵ – ۱۹۴۰) (نسب: ابراهیم بن نجم بن الیاس بن حنا اسود) تاریخ‌نگار و حقوق‌دان لبنانی بود. به شعر نیز پرداخت. از اهالی برمانا در لبنان و مسیحی ارتدکس یونانی بود. همان‌جا و در مدرسهٔ میهنی بیروت درس خواند. وی علاوه بر زبان عربی، به زبان‌های ترکی و فرانسوی نیز مسلط بود. او مدیر مدرسه برمانا و سپس مدعی عام در دادگاه استیناف و از اعضای هیئت منصف شد. ابراهیم اسود حدود ده کتاب نگاشته‌است، مانند راهنمای لبنان، ذخایر لبنان، تنویز الأذهان فی تاریخ لبنان در چهار جلد، دیوان اشعارش، الخطابة، الرحلة الإمبراطوریة فی الممالک العثمانیة.
دولت ایران در سال ۱۳۸۴ و در اعتراض به محتوای سلسله گزارش‌های الجزیره از مناطق عرب‌نشین خوزستان، دفتر این شبکه را در تهران تعطیل و عباس ناصر خبرنگار لبنانی آن را از ایران اخراج کرد اما در تیرماه ۱۳۸۵ فعالیت دفتر الجزیره در تهران از سر گرفته شد.