لبشر

وجه دیگر سخن گفتن اللَّه است، با بشر از پس پرده، چنان که با موسی (ع) گفت، کلّمه و بینهما حجاب من نار، موسی از حق بی‌واسطه سخن شنید، حجاب در میان و رؤیت نه. و مصطفی (ص) شب معراج از حق جل جلاله سخن شنید بی‌واسطه و حق را دید بی‌حجاب، و مؤمنان فردای قیامت در بهشت حق را جل جلاله ببینند بی‌حجاب، و سخن وی شنوند بی‌واسطه. وجه سوم آنست که فرمود: أَوْ یُرْسِلَ رَسُولًا امّا جبرئیل او غیره من الملائکة فیوحی ذلک الرسول الی المرسل الیه، باذن اللَّه ما یشاء اللَّه. ارسال رسول یک قسم نهاد از اقسام کلام یعنی که رسول فرستد تا پیغام رساند بدستوری و فرمان وی، چنان که جبرئیل را فرستاد بمحمد (ص) تا پیغام اللَّه بگزارد و محمد (ص) را فرستاد بخلق تا پیغام اللَّه برسانید. اللَّه با جبرئیل فرمود و جبرئیل با محمد (ص) گفت و محمد با خلق گفت: قرأ نافع او یرسل برفع اللام علی الاستیناف تقدیره او هو یرسل رسولا فیوحی ساکنة الیاء، و قرأ الآخرون او یرسل بنصب اللام، فَیُوحِیَ، بنصب الیاء عطفا علی محل الوحی، لان معناه، و ما کان لبشر ان یکلمه اللَّه الا ان یوحی الیه، او یرسل رسولا إِنَّهُ عَلِیٌّ حَکِیمٌ. یدبر ما یرید.