معنی کلمه لافظ در لغت نامه دهخدا لافظ. [ ف ِ ] ( ع ص ) نعت فاعلی از لفظ به معنی انداختن و از دهن بیرون افکندن. ( از منتهی الارب ).
جملاتی از کاربرد کلمه لافظ لفظی که نباشد آگه از وی لافظ بود آنکه به قصه بافت بر هم واعظ ز لفظهاش یقین لطف لهجه لافظ ز سطرهاش مبین حسن صنعت ساطر